Galicia, o exemplo que España necesita

José Manuel Barreiro.

Galicia volve dar unha lección de boa xestión e seriedade institucional. A Xunta aprobou este venres os orzamentos para que o 1 de xaneiro os galegos volvamos a ter contas públicas. Os de 2026 son os orzamentos máis altos da historia de Galicia con máis de 14 mil millóns de euros, medran en case 300 millóns e o total dese incremento vai para gasto social. É dicir, 3 de cada 4 euros irán para sanidade, educación, políticas sociais e emprego.

Ademais Alfonso Rueda mantén o compromiso de baixar impostos, mantén as 120 rebaixas aprobadas nos últimos anos polos gobernos do PP e pon en marcha 5 novas coas que redobra o apoio ás familias monoparentais, ás rendas medias e baixas, aos menores de 36 anos, ás familias numerosas e aos colectivos vulnerables.

Galicia suma 17 anos consecutivos aprobando as contas en tempo e forma. Dezaseis exercicios de responsabilidade, estabilidade e rigor. Mentres tanto Pedro Sánchez continúa atrapado no seu labirinto de cesións, chantaxes e parálise política.

O que en Galicia é normalidade, en España xa é unha excepción. Aquí, os gobernos do Partido Popular —primeiro con Alberto Núñez Feijóo e hoxe con Alfonso Rueda— demostran que se pode gobernar pensando nas persoas. Alí, o Goberno socialista utiliza os orzamentos como moeda de cambio para mercar apoios e manterse no poder.

Galicia planifica, Sánchez improvisa. Galicia cumpre, Sánchez rectifica. Galicia goberna con sentido común, mentres Sánchez goberna ao ditado de quen queren romper España. Esa é a diferenza entre un proxecto serio, que dá confianza e estabilidade, e un Executivo esgotado, que só xera incerteza e división.

Como dixo Rueda, ter orzamentos é a única forma de empregar eficazmente os cartos dos cidadáns. Cada presuposto aprobado a tempo garante servizos públicos de calidade, investimento produtivo e seguridade económica para as familias e as empresas. Os orzamentos son a proba de que o modelo do PP funciona.

Mentres Sánchez atrasa as contas do Estado, manipula cifras e antepón a súa supervivencia política ás necesidades do país, Galicia demostra que se pode gobernar con rigor e estabilidade. E esa diferenza explica por que Feijóo é a alternativa real que España necesita: porque xa demostrou, en Galicia, que sabe gobernar .

O camiño de Galicia con Feijóo e Rueda é a proba de que outra política é posible. Fronte ao caos, estabilidade. Fronte ao sectarismo, xestión. Fronte ao ruído, resultados. Galicia non se detén, e faino cunha mensaxe clara para toda España: cando o PP goberna, as cousas funcionan.

Alfonso Rueda sitúa á Estrada como exemplo de que os concellos “tamén están chamados a facer cousas grandes por Galicia” con liderados como o de Gonzalo Louzao

O presidente do PPdeG, Alfonso Rueda, situou hoxe á Estrada como exemplo de que os concellos “tamén están chamados a facer cousas grandes por Galicia” se contan á súa fronte con líderes que, como Gonzalo Louzao, saiban “aproveitar as oportunidades e facelas realidade desde a colaboración, o traballo, a unión e a positividade”.

Así o manifestou esta mañá ante o milleiro de asistentes ao Congreso Local do PP desta vila e no que Louzao foi elixido como novo presidente do partido en sustitución de José López Campos. Un relevo “feito perfectamente” e que, en opinión do presidente, foi posible grazas á combinación dun partido “cada vez máis grande e unido” e dun líder “co atrevemento e as condicións necesarias para converterse no mellor substituto posible para un gran alcalde”.

“Quédome moi tranquilo porque sei que na Estrada aínda hai moitas oportunidades por aproveitar e que en Gonzalo Louzao atoparemos sempre a alguén disposto a colaborar para que todo o que ten que vir sexa unha realidade”, asegurou o líder dos populares galegos tendéndolle a man e ofrecéndolle toda a súa colaboración ao novo presidente local para que o concello “siga avanzando”.

Neste sentido, Rueda avanzou que en cuestión de meses a autovía AG-59 “será unha realidade” e que con iso farase posible “a vertebración definitiva” de toda unha comarca que “demandaba” e “necesitaba” esta infraestrutura. De feito, un dos seus tramos xa está próximo á súa apertura e o seguinte avanza a bo ritmo.

“Os veciños da Estrada déronme un gran apoio nas eleccións autonómicas e eu teño que cumprir os compromisos adquiridos a cambio desa confianza”, subliñou o presidente reivindicando a aposta do seu Goberno por este concello en proxectos xa consolidados como a Academia Galega de Seguridade Pública (AGASP) e noutros que aínda están por vir.

Puxo en valor así a recente inauguración do novo edificio xudicial, que “é o primeiro que se fai en Galicia acorde aos requirimentos da Xustiza moderna”; así como a consolidación dun centro de saúde que “é unha referencia do modelo de sanidade pública que queremos para toda Galicia”.

Anunciou ademais a futura ampliación do polígono industrial da vila para “responder á potencia económica” das empresas instaladas nel e subliñou o seu compromiso de poñer en marcha novas vivendas públicas e asumibles “para que a xente que decide non vivir nas grandes cidades poida ter a oportunidade de instalarse na Estrada e facer que esta vila siga consolidándose como un lugar de oportunidades”.

UN NOVO PERÍODO CUN PROXECTO INTELIXENTE E BEN DEFINIDO

Pola súa banda, o presidente provincial do PP de Pontevedra, Luis López, destacou a “transición exemplar” da agrupación local, que pecha así a “era” do presidente saínte, José López Campos –ao que definiu como “un político modélico cunha xestión exemplar que converteu A Estrada pesimista nunha Estrada orgullosa”– e abre o período de Gonzalo Louzao. Un novo período, que, augurou, “vai durar moitos anos porque ten un proxecto intelixente e ben definido”.

López lembrou que Louzao leva só ano e medio ao fronte da alcaldía, “aínda que parecen vinte polo seu aplomo e capacidade de traballo”. Unhas virtudes que, na súa opinión, non só quedan acreditadas neste tempo á fronte do Concello, senón que tamén “van beneficiar agora ao PP da Estrada ao asumir a súa presidencia cun equipo unido, amplo e moi preparado”.

“Este concello é un exemplo de como facer as cousas porque fíxose fácil algo moi difícil, que é saber dar o relevo, e isto permítenos abrir hoxe dous camiños: o dunha Presidencia forte para o partido e o dunha Alcaldía, a maior beneficio de todos os estradenses, para moitos anos», rematou o presidente provincial.

Parécense en exceso

Pedro Puy.

«Os extremos tócanse». Tal pareceu que acontecía o pasado mércores na Comisión de Política Territorial do Congreso, no debate dunha proposición non de lei do BNG relativa ao traspaso de competencias á comunidade autónoma de Galicia. A mesma proposta, por certo, que xa fora rexeitada polo noso Parlamento ao contar só co apoio do grupo nacionalista. O argumento do BNG é que o país «perde poboación, actividade industrial, emprego e servizos públicos», e que semellante desastre só pode remediarse exercendo a soberanía en todos os ámbitos acadando, a ser posible «nun espazo de tempo relativamente próximo», un «novo estatus político de nación».

Non deixa de resultar paradóxico que quen considera que son os gobernos autonómicos dos últimos quince anos os responsables de semellante desastre poboacional, industrial, laboral e dos servizos públicos, deveza por traspasarlle a ese Goberno autonómico novas competencias. Porque de materializarse algunha das demandas implícitas na idea que ten o BNG sobre o «estatus de nación», como no caso da súa reivindicación dun sistema de financiamento como o vasco, con toda seguridade onde só eles ven hoxe un desastre todos poderíamos comprobar o que é unha verdadeira catástrofe. Consecuencias de primar o «estatus de nación» sobre, ou a costa, do benestar real da cidadanía de Galicia.

Na mesma sesión o voceiro de Vox non só se opuxo a realizar novos traspasos competenciais a Galicia, senón que manifestou que eles queren liquidar o Estado das autonomías e os poderes executivos e lexislativos autonómicos, porque defenden «un Estado ao servizo da unidade de España», e porque «o benestar da nosa patria» depende de que consigamos un «estado moderno no que non existan 17 ordenamentos xurídicos distintos». Así, en paradoxo parello e inverso ao anterior, quen máis vocea as «traizóns» á nación española do «criminal» Goberno de Sánchez é quen solicita que se lle devolvan a ese Goberno de Sánchez todas as competencias que teñen as comunidades. O benestar, agora dos españois, subordinado a súa idea da patria.

O Estado das autonomías, pese as súas eivas (que as ten), e ao igual que outros sistemas políticos de tipo federal, ten a vantaxe de que permite acercar os ámbitos competenciais aos niveis territoriais de forma que o gasto público pode á vez aproximarse ás preferencias e necesidades dos residentes de cada circunscripción aproveitando as economías de escada na provisión de bens e servizos públicos no territorio. E precisamente esa é a forza do Estado das autonomías, a de permitir combinar racionalmente as preferencias políticas dos residentes en cada territorio e a eficiencia do gasto. Nos sistemas federais o reparto competencial oriéntase á mellora do benestar; xusto ao contrario do que defenden uns e outros nacionalistas, que priman a acumulación de competencias nun nivel de Goberno aínda que sexa a costa do benestar das persoas. «Os extremos tócanse». A frase que o centro virtual Cervantes di que denota «exceso» pode non ser de aplicación literal a este caso. Pero os nacionalistas extremos e os extremos nacionalistas cando antepoñen o estatus político ao benestar das persoas, parécense moito. En exceso(s).