Paula Prado.
A miña terra, Galicia, está en perigo. En perigo de bulos e mentiras que ameazan o seu presente e poderían poñer en risco o seu futuro.
Na nosa memoria colectiva aínda está o acontecido, hai un ano, cun vertido de pélets. Houbo quen o comparou co Prestige e incluso falou dun “desastre ecolóxico” do que supostamente Galicia tardaría décadas en recuperarse. O problema é que que isto viña dos mesmos que argumentaban estas afirmacións con imaxes de peixes de Sri Lanka e con fotografías feitas nos Estados Unidos.
A historia repítese e os que agora falan dunha “bomba ambiental” son os mesmos que hai uns anos se rifaban por que Altri se instalase nos seus concellos da Mariña lucense e que, cando a empresa decidiu non instalarse en ningún deles, cualificaron a decisión de “traizón”. Igualmente, os que agora pretenden boicotear o acceso deste proxecto a fondos públicos son os mesmos que ata hai non tanto mesmo chegaron a comprometelos.
Os autores destes bulos pensaron nalgún momento no dano que lle fixeron ao sector do mar galego ou no dano que lle poden facer ao emprego de milleiros de galegos? Non. O único no que pensaron foi no posible rédito electoral que podían obter, nun caso, e en como afondar na súa estratexia de oposición, noutro. Pero non todo vale. E moito menos o ‘non’ a todo.
O éxito electoral desta estratexia de oposición quedou acreditado nas urnas o 18 de febreiro de 2024, cando os galegos e galegas confiaron maioritariamente nun Goberno que sempre anteporá o interese xeral sobre a ideoloxía e que non ten por que elixir entre xerar riqueza ou protexer o medio ambiente porque ambas cousas son compatibles.
Así o acredita a declaración de impacto ambiental obtida por un proxecto que, ao contrario do que os lectores lerán nas pancartas ou escoitarán nas manifestacións, nin suporá a eucaliptización de Galicia, nin botará auga fervendo aos ríos, nin agredirá recursos naturais, nin expulsará gases contaminantes, nin prexudicará ao Camiño de Santiago.
É un proxecto que creará máis de 2.500 postos de traballo, que contribuirá á loita contra a despoboación do rural e co que Galicia pode ser pioneira en facer da moda unha industria máis sostible. Un proxecto que está avalado medioambientalmente por 34 informes elaborados por 42 técnicos baixo criterios obxectivos e nos que se lle impoñen máis de 60 esixencias específicas, o triplo do habitual.
Alguén cre que na Europa do século XXI e coa normativa ambiental tan estrita que existe, algún goberno se atrevería a aprobar un proxecto que, segundo din os bulos, vai “envelenar” unha ría, un río, unha comarca e a toda Galicia? A crítica é tan esaxerada e manipulada que se descobre por si mesma.
Tanto o BNG como o PSOE sábeno, e por iso antes das eleccións apoiaban o mesmo ao que agora se opoñen con bulos e mentiras que supoñen o verdadeiro perigo para os galegos. Por iso Galicia si está en perigo: polos do ‘non’.
