Santiago, 9 de decembro de 2020.- O portavoz do Grupo Popular, Pedro Puy, afirmou hoxe que a proposición de lei de modificación da Lei de Saúde de Galicia vén “cubrir carencias na lexislación vixente para loitar mellor contra a pandemia sanitaria, unha situación nova e imprevista pola súa duración e pervivencia no tempo”.
“Faise necesario dar certezas legais aos administrados e ás administracións, unha vez que non foi posible actualizar a lei estatal pero si podemos reformar a lei autonómica”, apuntou.
Pedro Puy manifestou que “a experiencia acumulada desde o mes de marzo evidenciou que o noso marco normativo non está preparado para afrontar unha pandemia longa, con efectos no conxunto da sociedade, tanto a nivel social, como económico e político”.
CON PROXECCIÓN PARA O FUTURO
Na súa intervención, manifestou que “estamos diante dunha proposición de lei con proxección para o que queda de pandemia, pero tamén para as posibles pandemias que poidan vir no futuro”. “A regulación por lei garante o automatismo das respostas, reduce incertezas aos administrados sobre o que a Administración pode, e en que circunstancias, facer; permite unha interpretación máis homoxénea polos tribunais das disposición que a autoridade adopte; e, por último, resolve problemas competenciais entre as administracións”, explicou.
O portavoz popular lamentou que tanto BNG e PSdeG “estean en contra de regular por lei as limitacións á práctica de dereitos que impón unha pandemia, que de facto xa se están aplicando con respaldo legal e unicamente co control xurisdicional”. “Prefiren que o líder de turno lles diga en cada momento que é o que se pode facer ou non”, dixo.
Respecto do contido concreto da proposición de lei, Puy explicou que “o primeiro que fai é precisar que autoridades sanitarias poderán establecer as intervencións públicas sanitarias para garantir os dereitos e deberes sanitarios dos cidadáns”. Así, indícase que será o Consello da Xunta; a persoa titular da Consellería de Sanidade; as persoas titulares da Inspección de servizos sanitarios e a inspección de saúde pública; os titulares das xefaturas territoriais de Sanidade; e os alcaldes e alcaldesas.
MEDIDAS A ADOPTAR
En segundo lugar, enuméranse as medidas que poderán ser adoptadas polas autoridades sanitarias para protexer a saúde da poboación, como incautación e inmobilización de produtos; suspensión do exercicio de actividades: peche de empresas ou instalacións; intervención de medios materiais ou persoais; limitacións de capacidade e de horarios de apertura e peche; medidas de seguridade e hixiene en determinados lugares ou actividades; medidas de autoprotección, como o uso de máscaras e outros elementos de protección, así como no mantemento de distancias de seguridade; intervención de centros de servizos sociais; ou a subministración de datos necesarios para o control e a contención do risco para a saúde pública.
Ademais, recóllense medidas preventivas de recoñecemento, tratamento, hospitalización ou control cando se supoña a existencia de perigo para a saúde da poboación debido á situación concreta dunha persoa ou grupo de persoas; así como medidas de control dos enfermos, das persoas que estean ou estivesen en contacto con eles, e das que se consideren necesarias en caso de risco de carácter transmisible.
Neste punto, prevese diversas actuacións coas persoas enfermas, como o illamento no domicilio, o internamento no centro hospitalario ou internamento noutro lugar; o sometemento a corentena no domicilio ou noutro lugar adecuado das persoas que estivesen con enfermos; o sometemento a observación ou vixilancia do estado da saúde; ou o control do contorno inmediato dos enfermos e das persoas que estiveron en contacto con eles.
Tamén se inclúen medidas para a limitación ou restrición da circulación ou mobilidade das persoas dentro dunha zona afectada, en determinados lugares da mesma ou en determinadas franxas horarias; o control da saída da zona afectada; ou a restrición ás agrupacións de persoas.
A proposición de lei prevé, ademais, a intervención dos centros de servizos sociais, logo de que se comprobara que é unha medida necesaria para a protección da saúde pública, especialmente das persoas maiores e dos discapacitados.
RESPECTO Á DIGNIDADE DA PERSOA
Na adopción destas medidas imponse como límite absoluto o respecto á dignidade da persoa e asegúrase que serán sempre temporais, polo que a súa duración fixarase para cada caso e non excederá o que esixa a situación de risco inminente e extraordinario que as xustificou, sen prexuízo de prórrogas sucesivas acordadas mediante resolucións motivadas.
“Establece a esixencia dunha motivación expresa da súa proporcionalidade conforme a tres regras: a idoneidade, é dicir, que mediante a medida adoptada sexa posible acadar o obxectivo pretendido; a necesidade, que non exista unha medida menos gravosa ou lesiva para a consecución do obxectivo previsto; e a proporcionalidade, que o sacrificio do dereito reporte máis beneficios no interese xeral que desvantaxes ou prexuízos noutros bens ou dereitos”, sinalou o portavoz popular.
Por último, modifícanse varios artigos correspondentes a infraccións e sancións, co obxectivo de contar cun réxime sancionador máis claro e completo. Así, establécense tres tipos de infraccións: leves, con multas de ata 3.000 euros; graves, con multas desde os 3.001 ata os 60.000 euros; e moi Graves, con multas desde os 60.000 ata os 600.000 euros.
