Iniciativa sobre as actuacións que debe levar a cabo o Goberno galego en relación coa atención á fibrose pulmonar idiopática
Na actualidade, existen cerca de 7.000 enfermidades raras, que afectan ao 7% da poboación mundial e a mais de tres millóns de persoas en España. Unha de elas, a Fibrosis Pulmonar Idiopática (FPI), é unha enfermidade pulmonar rara, crónica e progresiva, que estímase que afecta a entre 7.500 e 8.000 persoas en España.
Recentemente, a fibrosis pulmonar despertou o interés científico, ao ser asociada como unha potencial secuela en pacientes que cursan COVID-19 con afectación pulmonar.
En Galicia, no Hospital Álvaro Cunqueiro, creouse fai uns meses unha Unidade Post- COVID, para facer un seguimento respiratorio dos pacientes que sufriron a enfermidade con mais gravedade, xa que estímase que hasta un 20 % de estes pacientes poderían desenrrolar fibrosis pulmonar despois de un ano.
Asimesmo, existe evidencia científica que indica que a Covid-19 pode estar actuando como acelerador da progresión fibrótica, en aqueles pacientes que presentaban un problema pulmonar de base.
A FPI é unha das denominadas enfermidades pulmonares intersticiales, que se caracteriza por unha inflamación e endurecimento progresivo (fibrosis) do texido pulmonar, o que se traduce nun deterioro progresivo da función respiratoria.
A súa alta tasa de mortalidade —a supervivencia a cinco anos non chega ao 40%—, é superior a moitos tipos de cancro, como o de mama, o de ovario e o colorrectal.
Segundo datos do Estudio OASIS, o diagnóstico e tratamento en fases iniciais da enfermidade axudaría a conter o gasto total asociado a estes pacientes, estimado anualmente en 23.661 € por paciente.
Dende fai alguns anos, os especialistas dispoñen de opcións terapéuticas para ralentizar significativamente a progresión da fibrosis pulmonar idiopática, pero seguen existindo varios retos por superar en torno a esta enfermidade, para mellorar a supervivencia.
O diagnostico precoz, é fundamental, pero a súa sintomatoloxía inespecífica —tos, fatiga, disnea, ou dor torácico— fai que poida confundirse con outras patoloxías e que, por tanto, a súa deteción se retrase.
Estímase que mais da metade dos pacientes comezan o tratamento hasta dous e tres anos despois do inicio dos síntomas.
Ademais, nos últimos anos, púsose de manifesto que mais alá da FPI, a fibrosis pulmonar pode desenrrolarse tamén noutras enfermidades pulmonares ou estar ligada a outras en patoloxías do texido conectivo.
Os especialistas insisten na necesidade de dar a coñecer o impacto da fibrosis pulmonar para que, dende Atención Primaria, primeiro eslabón da cadea asistencial, hasta os propios pacientes, se favorezca o diagnóstico precoz, un factor fundamental para a implantación do tratamento cando mais eficaz resulta.
Por todo elo, e ao obxeto de mellorar a atención sanitaria das persoas afectadas por fibrosis pulmonar idiopática e, en xeral, por Enfermidades Pulmonares Intersticiales, o Grupo Parlamentario Popular presenta a seguinte proposición non de lei en Comisión:
“O Parlamento de Galicia insta á Xunta de Galicia a que ao longo desta lexitatura:
1. Garantizará o diagnóstico precoz do paciente con Fibrosis Pulmonar idiopática, a través do impulso de:
a. Plans de formación específicos en Atención Primaria sobre Enfermidades
Pulmonares Intersticiales.
b. Protocolos para a derivación rápida dos pacientes con sospeita de FPI, dende Atención Primaria aos correspondentes Servicios de Neumoloxía e Unidades de Enfermidades Pulmonares intersticiales hospitalarias.
2. Incentivará a investigación sobre estas patoloxíae y o desenrrolo de novos tratamientos.
3. Desenrrolará campañas informativas para a cidadanía, có fin de promover o coñecemento xeral sobre este tipo de enfermedades”.
Rexistro: https://www.parlamentodegalicia.es/Expedientes/11/PNC-001324
